Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Σόφη | Vasilis Papakonstantinou - Sofi
¨40 Χρόνια εξόριστος στην τρύπα μιας κιθάρας¨ Βασίλης Παπακωνσταντίνου (1973 - 2013)
Δίσκος: Βατόμουρα
Μουσική: Σταμάτης Μεσημέρης
Στίχοι: Σταμάτης Μεσημέρης
Copyright: 2008
Δισκογραφική εταιρία: Minos
Website:http://www.vasilisp.com/html/
Σ' είδα πάλι αργά χθες το βράδυ,
να τρέχεις στους δρόμους σαν πρώτα με μάτια κλαμμένα.
Είχε απλώσει η νύχτα τη δόση,
στα πόδια σου χύμα όπως τότε σκουπίδια αναμμένα.
Είχε βρέξει, δε μ' είχες προσέξει,
δυο τρόλλεϊ στη στάση ανάποδα και πάλι καμένα.
Βήμα-βήμα πέφτει σύρμα,
υπόγει Σίνα και Σόλωνος να φύγει το ρεύμα.
Ένα βήμα κι άλλο βήμα,
δυο ανύποπτα μαύρα μπουφάν, το φιλί ως το τέρμα.
Σαν ταινία η πορεία,
θυμάμαι ακόμα τα χρώματα στο πρώτο σου βλέμμα.
Κι εγώ που ξέρεις, πως φοβάμαι τ' άγριο πλήθος,
έμεινα πίσω κολλημένος στη στροφή,
μα εσύ ξεμάκρυνες κι απόμεινες ένας τοίχος,
να γράφει, Σόφη κάπου έχουμε χαθεί.
Σ' είδα πάλι χθες το βράδυ,
λυμμένα μαλλιά κατακόκκινα πάνω στους ώμους.
Μαύρη στάχτη πλάι στον κράχτη,
μυρίζουν τα λάστιχα ύποπτα στους αστυνόμους.
Τρεις και δέκα, χρόνια δέκα,
κλειστό φερμουάρ, παγωνιά και σκισμένο φουλάρι.
Ξένη πόλη, ξένοι όλοι
κι εσύ σαν ελπίδα αδέσποτη στο ίδιο φανάρι.
Ένα βήμα κι άλλο βήμα,
δυο ανύποπτα μαύρα μπουφάν, το φιλί ως το τέρμα.
Σαν ταινία η πορεία,
θυμάμαι ακόμα τα χρώματα στο πρώτο σου βλέμμα.
Κι εγώ που ξέρεις, πως φοβάμαι τ' άγριο πλήθος,
έμεινα πίσω κολλημένος στη στροφή,
μα εσύ ξεμάκρυνες κι απόμεινες ένας τοίχος,
να γράφει, Σόφη κάπου έχουμε χαθεί.
